Gökteki güzellikler

Cuma sohbetinde göklerdeki sanat harikalarından bahsedildiği esnada ben de camdan ufkuma düştüğü kadarıyla mavi semaya baktım. İnsan ruhunu okşayan maviliğin içerisinde hareket halinde olan kuşlar fark ettim. Ben leyleğe benzettim ama çok yüksekten uçtukları için tam ayırt edemedim.

Dikkatimi çeken diğer husus ise, dakikalarca baktığım halde kanat çırptıklarına hiç şahit olmamamdı. Sürekli daireler çiziyorlardı. Allah’ım bu nasıl bir kabiliyettir ki, kanat çırpmadığı halde daireler çizebiliyor ve daralan bir spiral gibi aşağı inmeden irtifasını koruyabiliyor.

Hayran olmamak mümkün değil. Böyle mükemmel bir sanat eserinin sahibi kimbilir ne kadar mükemmeldir. Rabbim bizi layık eylesin, âmin.

 

Sonra İbrahim Hakkı’nın Marifetname’sinden okuduğum bir söz hatırıma geldi. Şu mealde bir cümleydi: Felek ve anatomi ilmini bilen bir insan şayet Allah’a iman etmiyorsa, bunun nedeni inattır.

Hakikaten gökler mucizelerle dolu. Belki de Rabbimizin pek çok ayette göklerden bahsetmesinin hikmetlerinden bir tanesi de budur ki ondaki yaratılış harikalarını ibretle nazarlara sunuyor.

İzlemesi bile insana ayrı bir dinginlik veriyor. Subhane men tahayyare fi sun'ihil ukul.

Tabii ben tekrar cuma sohbetine döndüğümde konu değişmişti. Neler kaçırdığımı bilmiyorum. :)