Camide koşturan çocuk

Hafta sonunun gündüze denk gelen vakit namazlarından biri... Camii çok kalabalık değil. İçlerinden biri dört yaşındaki çocuğunu da getirmiş. Camiyi, cemaati, dahası cemaatle namazı bilmeyen çocuk, ilk başta beraber eğilip kalkmalara dikkat kesiliyor. Birazcık alışınca bunu oyuna çevirmek geliyor aklına. Kalkıp saf aralarında koşturmaya başlıyor; bir uçtan diğer uca. Ama tam babasının yanına varmaya bir-iki kişi kalmışken cemaat topluca eğiliyor. Bir anda duraksıyor, önde kalan az bir boşluğa atıyor kendini ama çok panikliyor. Tedirgin adımlarla ilerleyerek babasına ulaşıyor.

Birkaç saniye dayanabiliyor hareketsiz kalmaya. Tekrar kalkıp koşturmaya başlıyor. Bu sefer eğilmeleri de hesaba katıyor ve cemaat eğilmeye başladığı zaman eğilerek oyununa, koşturmasına devam ediyor. Ama bir terslik oluyor; cemaat üzerine üzerine ilerliyor. “Bu amcaların bana kastı var” diye düşünmüş olacak ki “Baba, baba” diye bağırıyor. Ama yine ön tarafta kalan boşluktan istifade ederek babasına ulaşmayı başarıyor. Derken secdelere de alışıyor ve namaz bitinceye kadar bir o yana, bir bu yana koşturup duruyor.

Namaz kılanlarda huşu falan kalmış mıdır, bilinmez. Ama şu bir hakikattir ki, namaz kılarken sırtına torunları çıktığı zaman secdesini uzatan bir peygamberin ümmetleriyiz. Çocuklara ayrı muhabbet ve şefkati olan o peygamber (aleyhissalatü vesselam), bir defasında cemaate namaz kıldırırken bir secdeyi uzattıkça uzatıyor. Sahabeden biri dayanamayıp başını kaldırıp bakınca Allah Resulü aleyhissalatü vesselamın torununu sırtında görüyor. Zaten namaz sonrasında bunun nedenini soranlara da “Oğlum sırtıma çıkmıştı. Kendiliğinden inmesini bekledim” mealinde cevap veriyor. Hatta sahebeden biri, Allah Resulü aleyhissalatü vesselamın bir torununu kucağından hiç indirmeden namaz kıldırdığını rivayet ediyor. Eğilince önüne bırakıyor, kalkınca tekrar kucağına alıyor (aleyhissalatü vesselam).

Namaz sonrası ne mi oluyor? Homurdanan birkaç yaşlı amca oluyor ama birkaç yıl öncesine göre büyük bir gelişme olduğu aşikâr. Çünkü namazdan sonra kimse bir şey demiyor. Birkaç yıl öncesine kıyaslayınca gerçekten çok yol kat etmişiz.

Bu gidişat gösteriyor ki, bir dönem sonra, namaz bittiği zaman değil azarlamak, o çocuğu kucağına alıp sevecekler çıkacaktır.

Bu his, camiyi seven gençlerin sayısını arttıracaktır, inşaallah.