Onunla (a.s.m.) her konuşan sevildiğini hissederdi

Allah Resulü (a.s.m.) ile her konuşan, onun en yakın arkadaşı ya da en çok sevdiği kişi olduğu hissine kapılırdı. Siyer kitaplarının neredeyse hepsinde bu ortak noktaya değinilir.

Böyle bir hisse kapılarak Resulullah’ın (a.s.m.) huzuruna varan Amr bin Âs’ın (r.a.) naklettiği şu kısa konuşma bunun en bilinen örneklerinden biridir.

“Ey Allah’ın Resulü! İnsanların sana en sevimlisi kimdir?”

Cevap oldukça kısa ve öz:

“Aişe!”

Tabii cevap Hz. Amr’ın tahmin ettiği cevap değildir. Bu nedenle tekrar sorar:

“Erkeklerden?”

Ama bu sefer de cevap umduğu gibi olmaz:

“Babasını!”

Peki, Hz. Amr hayal kırıklığına uğrar mı? Asla! Onun (a.s.m.) ruhları okşayan, kalpleri ısıtan tavrına Hz. Amr darılmaz. Bu davranış modeline gerçekten çok ihtiyacımız var.

Özel bir mevsim

 

Kurban, “Allahu ekber” nidalarıyla Allah’ın azametinin dalga dalga kâinata yayıldığı özel bir mevsimdir.

Kurban, Hz. İbrahim ve ailesinin muazzam teslimiyetinin bize tevarüs eden en canlı ve en ibretlik şahididir.

Kurban, elindeki emaneti, hakiki sahibi olan Allah’a satmanın ve O’nun rızasına talip olmanın fiili ilanatıdır.

Kurban, Rabbimizin emrine muti olmanın hissettirdiği hakiki bayramdır.

Kurban, kan görmeye dayanamayanların bile sırf Allah emrettiği için yaptığı ve hem ruhen hem de kalben istikamet bulduğu halis bir ibadettir.

Kurban, o günlerde kendisinden daha değerli bir amel bulunmayan bir ibadettir.

Kurban, bize her şeyimizi veren Allah’ın emrine katışıksız bir itaattir.

Kurban, önden gönderilen burakların ayak seslerinin duyulmaya başlandığı en mesut günlerden birinin adıdır.

Kurban, Allah’a yaklaşmaya, O’nun rızasına ve cennetine davettir.

Kurban

teslimiyettir,

ilanattır,

bayramdır,

istikamettir,

ibadettir,

itaattir,

saadettir,

cennete davettir...

Hepimize mübarek olsun...