Allah
Resulü (a.s.m.) ile her konuşan, onun en yakın arkadaşı ya da en çok sevdiği
kişi olduğu hissine kapılırdı. Siyer kitaplarının neredeyse hepsinde bu ortak
noktaya değinilir.
Böyle
bir hisse kapılarak Resulullah’ın (a.s.m.) huzuruna varan Amr bin Âs’ın (r.a.) naklettiği
şu kısa konuşma bunun en bilinen örneklerinden biridir.
“Ey
Allah’ın Resulü! İnsanların sana en sevimlisi kimdir?”
Cevap
oldukça kısa ve öz:
“Aişe!”
Tabii
cevap Hz. Amr’ın tahmin ettiği cevap değildir. Bu nedenle tekrar sorar:
“Erkeklerden?”
Ama
bu sefer de cevap umduğu gibi olmaz:
“Babasını!”
Peki,
Hz. Amr hayal kırıklığına uğrar mı? Asla! Onun (a.s.m.) ruhları okşayan, kalpleri ısıtan tavrına Hz. Amr darılmaz. Bu davranış modeline gerçekten çok ihtiyacımız
var.
