Yaşamak Ne Güzel

Sübhanallah!
Burada yaşamak ne güzel!
Yemyeşil bir yer ki dünya kadar geniş.
Masmavi ve tertemiz gök de kin ve nefretten arınmış büyük bir kalbe benziyor.
Tertemiz gökyüzünde sadece bulut var. O bulut iyilik, rahmet ve gelecek bir yağmur taşıyor.
Tohumları ve zerreleri yaratan, kuru çekirdeğe hayat veren ve ona müthiş bir kudreti veren Allah’a, yeryüzünü süsleyen kayalar bile huşu içinde tesbih ve hamd ediyor.
O küçücük tohum sanki mümine diyor ki:

Korkma!
Şayet, sen gerçekten iyi bir müminsen,
Allah, senin imanına kuvvet verecektir!

(Ömer bin Abdülaziz'in ilk görev yeri olan Hunasıra'ya giderken yolda okuduğu şiir. Ömer bin Abdülaziz, s. 55.)