Çok samimi olan iki arkadaş, köyün meydanında buluşmuşlar. Birisinin canı çok sıkkın olduğu için biraz dolaşmanın iyi geleceğini düşünmüşler ve köyün hemen yanındaki ağaçlık alana doğru yürümeye başlamışlar. Ağaçlık bölgeye girer girmez sesi neredeyse etraftaki bütün sesleri bastıran bir kuş sesi duymuşlar. Ona doğru yürümüşler. Bulmak biraz zaman alsa da, ağaçların yapraklarının arasından kuşu görebilmişler. Kuş çok içten ötüyormuş.
Morali iyi olmayan arkadaş “Şuna bak, nasıl da içten ağlıyor!” demiş.
Öteki gülümsemiş ve “Hayır, çok içten gülüyor!” demiş.
“Herkes dışarıyı kendi penceresinden görür.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder